þynnkulaus laugardagsmorgun. Nú tala ég eins og ég drekki sérstaklega mikið sem er ekki. Barnaefnið er hérna í bakgrunninum og ég á leið í minn heilaga morgunmat inní eldhúsi, eftir að hafa skokkað niður og sett í eins og eina þvottavél og náð í blaðið.
Hreiðar Nói vaknaði eldsnemma út af jóladagatalinu. Nú liggur hann hinsvegar eins og skata undir minni sæng og horfir á barnaefnið. Gæti hugsað mér einn factor til að fullkomna þetta, en svona er lífið ekki allt hægt.
Sem minnir mig á X-factor í sjónvarpinu í gær. Greinilegt að allt góða söngfólkið að norðan er hreinlega flutt suður. HVAÐ í ósköpunum eru stúlkur og strákar, með eins veika rödd og hugsast getur, laglaust lið að drepast úr stressi sem velur lög sem er fáránlegt að syngja án undirleiks að gera þarna? Mér finnst þetta umhugsunarefni. Er það á þeirri skoðun að þarna eigi það heima? Er þörfin fyrir að sjást og sýnast svona mikil, er svona rosaleg þrá eftir því að verða þekktur eða hvað er þetta? Ég sat bara hérna og starði á skjáinn, undrandi yfir því að 90% af þessu fólki nýtti ekki tímann sinn í eitthvað annað og betra.
Annars er smá jólasnjór úti. Bara kósý hérna inni við kertaljós, jólagafirnar eru svona nánast tilbúnar. Bara þrjár eftir handa pabba, adam og Nóa. Finn aldrei neitt nógu gott en er komin með svona óskýra mynd í kollinn. Ætla að leyfa henni að skýrast áður en ég fer í búð því slíkur er hamagangurinn í búðunun hérna og rétt 2. desember.
Jebb svona er það nú. Fór líka til háls, nef og eyrnalæknis í gær og þetta setti bara punktinn yfir i'ið- Hvað er gert við fólk í læknanámi, er eitthvað mennskt tekið í burtu á 6. ári. Þekki bara einn einn góðan lækni, EINN - hann býr í Hlíðunum, reyndar ekki sérfræðingur svo þetta er kannski eitthvað sem gerist í sérnáminu. Ég hefði a.m.k auðveldlega getað sparað mér 4000 kallinn og étið vaselíndós í staðinn.
En ég er glöð jájá.
Góða helgi
Haddan
Engin ummæli:
Skrifa ummæli